اگر تازه عکاسی رو شروع کردید و در پی کشف این دنیای زیبا و منحصر به فرد هستید و دوربین عکاسی رو به عنوان میکروفونی برای بیان دیدگاه ها و فلسفه زندگی خودتون انتخاب کردید باید به این نکته توجه داشته باشید که آموزش نوردهی و در کل درک مفاهیمی همچون شاتر، دیافراگرم و ایزو مهمترین مراحل یادگیری و فراگیری عکاسی هستن و با تنظیم صحیح این عوامل و متغیر هاست که میتونید، دیدگاه هاتون رو در بالاترین حد تاثیرگذاری بیان کنید، این قسمت قسمت دوم آموزش نوردهی هستش و اگر قسمت اول رو مطالعه نکردید حتما ابتدا برای درک بهتر این قسمت ابتدا قسمت اول آموزش نوردهی و تنظیم نور را برای آشنایی کامل با مفاهیم اصلی شاتر، دیافراگم و ایزو مطالعه کنید. با استودیو عکاسی صنعتی ادد همراه باشید.

تاثیر و جلوه هایی که با سرعت شاتر مختلف میتوان خلق کرد و بررسی جلوه های شاتر در آموزش نوردهی

همونطور که در قسمت اول گفته شد، شاتر نقش مسدود کننده را در دوربین دارد و مدت زمان کنار رفتن و مجددا مسدود نمودن نور را سرعت شاتر نامیده می شود، مهمترین نقش سرعت شاتر کنترل میزان نور است، در اصل هرچه سرعت شاتر بالاتر (سریعتر) نور تصویر کمتر و هرچه سرعت شاتر کمتر (کندتر) نور تصویر بیشتر خواهد بود، اما امروز می خواهیم در مورد ویژگی مهم دیگری صحبت کنیم که نقش مهمی در تولید عکس های منحصر به فرد دارد، سرعت شاتر هر چه پایین تر باشد اجزاء متحرک در تصویر محو تر و هر چه سرعت بالاتر باشد اجزاء متحرک تصویر واضح تر می باشند. برای درک بهتر موضوع باید متوجه شویم که دلیل این اتفاق چیست، یک ویدئو را تصور کنید، هر یک ثانیه از یک ویدئو برای انیمیشن شدن سوژه از 25 فریم عکس مجزا  تشکیل شده است، زمانی که شاتر در عکاسی به مدت یک ثانیه باز باشد دقیقا به مانند این است که 25 فریم رو با هم در یک فریم تلفیق کرده باشیم، حاصل کار ثابت بودن اجزاء ثابت به دلیل تکرار و محو دیده شدن اجزاء و سوژه های متحرک می باشد. به عکس زیر توجه کنید:

همونطور که در این عکس مشخص است ماشین ها که در حال حرکت هستند بنا به سرعت و فاصله ای که نسبت به دوربین دارند، کمتر و یا بیشتر محو شده اند. در صورتی که نقاطی که هیچ حرکتی نداشته اند مانند درختان زمین و گلدان بزرگی که در پیش زمینه قرار دارد کاملا واضح ثبت شده اند.

در واقع این موضوع از نظر فنی یک مشکل به حساب می آید و عکاسان می بایست از بوجود آمدن آن جلوگیری نمایند در صورتی که عکاسان حرفه ای از این نقص نهایت استفاده را برده و جلوه های تصویری زیبایی به وجود می آورند.

نکته: توجه داشته باشید که به جز سوژه های در حال حرکت، لرزش دست و تکان های دوربین نیز در سرعت شاتر پایین به تصویر آسیب می رسانند و سوژه های ثابت را نیز بصورت محو و در حال حرکت نشان می دهد، برای اجتناب از این مشکل برای عکاسی با سرعت شاتر پایین سه پایه نجاب بخش و کارآمد خواهد بود و در غیر این صورت تنظیم سرعت شاتر تقریبا معادل فاصله کانونی لنز از لرزش های ناخواسته جلوگیری میکند، این فرمول یکی از ترفندهای آموزش نوردهی به شمار می آید و بصورت تقریبی مانع از تخریب عکسها توسط لرزش دوربین و دست می شود.

با نتیجه گیری از موضوعات مطرح شده در پارگراف های بالا میتوانیم قبل از امتحان به این نتیجه برسیم که برای عکاسی از وسائل متحرک با سرعت های مختلف و بالا اگر میخواهیم آنها را در یک لحظه فریز  کرده و بدون حاله از آنها عکاسی کنیم باید با سرعت شاتر بالا عکاسی نماییم و به هرچه سرعت سوژه بیشتر و به دوربین نزدیک تر سرعت شاتر نیز بالاتر و هرچه سرعت سوژه پایین تر باشد میتوانیم با سرعت پایین شاتر نیز آنها را فریز نماییم این نکته بسیار مهمی در آموزش نوردهی به شمار می رود.

مثالهایی از کاربرد سرعت شاتر پایین در عکاسی

1. عکاسی از آبشار و رودخانه و آب روان
2. نشان دادن حرکت و متحرک بودن سوژه در یک فریم
3. عکاسی از تردد ماشین ها در شب
4. عکاسی از ستارگان که به شکل خطوطی گرد و در حال حرکت ثبت می شوند
5. تکنیک پنینگ
6. عکاسی در محیط هایی با نور کم

مثالهایی از کاربرد سرعت شاتر بالا در عکاسی

1. فریز نمودن و ثابت کردن لحظه ای از هر حرکت پر شتاب
2. عکاسی از ورزشکاران در حین ورزش
3. عکاسی از لحظه شلیک گلوله
4. عکاسی و فریزکردن لحظه پریدن، بال زندن و جهش پرندگان و حیوانات
5. عکاسی در محیطهای پر نور مثل نور خورشید

این مطلب را نیز مطالعه نمایید: آموزش ساخت سینماگراف (تصاویر متحرک)

جلوه ها و تاثیرات مختلف دیافراگم بر تصاویر و نقش دیافراگم در نوردهی

در قسمت اول گفتیم که دیافراگم هر چه بسته تر باشد نور کمتری رو از خودش عبور میده و هر چه بازتر باشه بیشتر و از همین طریق تاثیر مستقیم بر میزان شدت نور و روشنایی عکسها داره، ولی دیافراگم به جز تاثیر بر روی نور تصویر، بر روی میزان عمق میدان هم تاثیر گذاره، برای تعریف عمق میدان باید بگیم که عمق میدان به محدوده ای در عکس گفته می شود که تصاویر در اون محدوده واضح و یا در اصطلاح عکاسی (شارپ، نت) و بقیه اجزاء خارج از این محدوده، چه به سمت دوربین چه عکس جهت دوربین، وضوح به مرور کم و کمتر می شود، به محدوده واضح عمق میدان گفته میشود و هرچه این محدوده بزرگتر باشه عمق میدان بزرگتر و هر چه کمتر باشد عمق میدان کوچتر خواهد بود، همانطور که در عکس شماره یک تصویر زیر مشخص است محدوده وسیعتری در تصویر واضح می باشد به عنوان مثال رخ ها در تصویر یک تقریبا قابل مشاهده میباشند، همین محدوده در تصویر شماره 2 کمتر شده تا جایی که فیل کناری شاه هم ناواضح است و در تصویر شماره سه این حالت تشدید شده و تا حدی که تنها شاه قابل مشاهده می باشد و حتی قسمت هایی از مهره شاه نیز ناواضح می باشد.

امیدوارم که با مقایسه این سه تصویر به خوبی معنای عمق میدان رو درک کرده باشید چون عمق میدان یکی از مباحث مهم در آموزش نوردهی به شمار میاد، حالا که خوب مفهوم عمق میدان رو درک کردیم، برگردیم سراغ دیافراگم، هر چه دیافراگم بازتری داشته باشیم که عدد کمتر نشانگر بازتر بودن هستش و باید توجه داشته باشید تا این موضوع باعث اشتباه نشه (هر چه عدد به 1 نزدیک تر باشد دیافراگم بازتر است در اصل سوراخ بزرگتری را تشکیل می دهد)، محدوده عمق میدان کوچکتر میشود و محدوده کوچکتری واضح و نت می باشد. و بالعکس آن هم موجود است که هر چه دیافراگم بسته تر باشد محدوده وضوح بیشتر شده (عمق میدان بیشتر می شود) تا جایی که در اف 22 از کمترین میزانی که لنز قادر به فوکوس کردن می باشد تا بینهایت همه چیز واضح و شارپ می باشد.

مثالهایی از کاربرد دیافراگم بسته در عکاسی

1. عکاسی از مناظر دشت، جنگل، دریا و تمامی مناظر طبیعی بدون سوژه ای خاص
2. عکاسی از چندین سوژه مورد نظر با فاصله های مختلف از دوربینعکاس
3. عکاسی در مکان ها و موقعیت های پرنور

مثالهایی از کاربرد دیافراگم باز در عکاسی

1. عکاسی پرتره
2. عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی
3. تاکید و هدایت نگاه مخاطبان اثر بر روی سوزه ای خاص و کمک به ترکیب بندی تصویر
4. تاکید داشتن و شاخص نمودن قسمتی از تصویر نسبت به دیگر جاهای تصویر

جلوه ها و تاثیرات مختلف ایزو بر تصاویر و نقش ایزو بر نوردهی

ایزو اگر چه بسیار عامل کاربردی و کارآمدی برای محیطهایی با نور کم که مجبور به عکاسی از سوژه های متحرک هستیم می باشد، اما در عین حال به شدت بر روی کیفیت عکس های تاثیر منفی دارد، تا حد که به جز مواردی خاص بالابردن ایزو توصیه نمی شود، به این دلیل که در هنگام استفاده از ایزو بیش از 100 نویز وارد تصویر میشود، نویز به نقاط سیاه و سفید و یا رنگی گفته می شود که بصورت زیاد، اتفاقی و بی نظم در تصاویر دیده می شود، و به هر میزان برای جبران نوردهی از ایزو استفاده شود تعداد نویز ها بیشتر و بیشتر خواهند شد، اگر چه دوربین های امروزی به سیستم های ضد نویز پیشرفته ای مجهز شده اند ولی همچنان تصاویری که با ایزو 100 گرفته میشود و تصاویری که با همان دوربین به عنوان مثال با ایزو 1200 گرفته می شود از لحاظ کیفیت بسیار متفاوت می باشند.

مثالهایی از کاربرد ایزو بالا در عکاسی

1. در مکان های کم نور، در هنگام عکاسی از سوژه های متحرک
2. جلوه های تصویری خاص با هدف و مضمونی خاص
3. در مکان های کم نور، و به همراه نداشتن سه پایه
4. عکاسی از تئاتر و موقعیت های مشابه تئاتر

مثالهایی از کاربرد ایزو پایین در عکاسی

1. در تمامی رشته های عکاسی که نیاز به کیفیت بالا داریم

این مطلب را نیز مطالعه نمایید: چگونه با موبایل بهتر عکاسی کنیم 

محدودیت ها و جایگاه سه عامل نوردهی و چگونگی تلفیق آنها در آموزش نوردهی

خسته نباشید چیزی تا آموزش نوردهی بصورت کامل نمونده، در گام آخر با من همراه باشید، بعد از اینکه با مفهوم این سه عامل نوردهی آشنا شدیم و ویژگی ها و کاربردهای آنها را به خوبی درک کردیم، وقت آن رسیده که به سراغ نحوه تلفیق آنها بریم، قطعا هنگام عکاسی این سه عامل نقش اصلی رو در تنظیم نور و کنترل میزان روشنایی تصویر عکاسی شده و آموزش نوردهی دارند ولی همین که سه تا هستن به ما کمک میکنن که در شرایط مختلف و بنا به مضمونی که به دنبالش هستیم از این عوامل به شیوه های مختلف و با تنظیمات مختلف استفاده کنیم.

چه در زمانهایی که نور محیط کم هستش و چه در زمانهایی که نور محیط زیاد هستش ما محدودیت هایی در تنظیم داریم ولی هوشمندی و مهارت ما در آموزش نوردهی و سه عامل متغیر نوردهی به ما این امکان رو میده که با مدیریت صحیح شاتر، دیافراگم و ایزو بتونیم نور کافی رو برای ثبت عکسمون تهیه کنیم.

همواره تمام سعی ما رسیدن به بهترین ترکیب هستش، البته برای اینکه این کار رو برای خودمون ساده کنیم، ابتدا باید هدف و جلوه ای که از عکاسی مد نظرتون هستش رو مشخص کنید بنا به خصوصیاتی که از هر عامل در بالا توضیح دادیم باید مشخص کنید که در تصویری که قصد ثبت کردنش رو داریم عمق میدان و جلوه های دیافراگم چه نقشی داره، یا سرعت شاتر و جلوه هایی که قادر هستیم با سرعت شاتر داشته باشیم چه نقشی در عکسامون خواهد داشت و آیا نور محیط اجازه میدهد که شاتر و دیافراگم را بنا به سوژه تعریف کرده و ایزو را روی 100 نگه دارید یا خیر؟ با ادامه مقاله آموزش نوردهی با ما همراه باشید:

نورسنج دوربین ابزاری بسیار کاربردی و حیاتی برای رسیدن به اعداد صحیح نوردهی می باشد، نورسنج دوربین بصورت دائمی میزان کمبود یا زیاد بودن نور را نشان داده و یا حتی در صورت انتخاب گزینه P و یا AUTO بصورت کاملا اتومات متغیر ها و عوامل نوردهی رو هم تنظیم میکند اما در اینجا به دلیل آموزش نوردهی و درک مفاهیم هدف ما تنظیم دستی و یا نیمه اتومات هستش که با گزینه های M به معنای تمام دستی (Manual) و نیمه اتومات (A (تقدم دیافراگم) و S (تقدم شاتر)) استفاده مینماییم که بعدها در مورد این موضوعات هم توضیحات و آموزشهایی خواهیم داشت، مع الوصف ابزار نورسنجی دوربین ها کارآمدترین معیار برای رسیدن به بهترین نور است، تنها کاری که عکاس می بایست انجام دهد این است که عوامل و متغیر های نوردهی را که مورد نیاز در عکاسی و سوژه است را انتخاب نماید، دیگر متغیر ها بر اساس میزان و متری که نورسنج نشان می دهد می بایست تنظیم شوند به این صورت عکس و تصویر عکاسی شده در حین اینکه جلوه و افکتی را که مورد نظر عکاس بوده است تامین شده، نور تصویر نیز بالانس و در بهترین شرایط می باشد برای درک بهتر موضوع و تکمیل آموزش نوردهی به مثال زیر توجه کنید:

به عنوان مثال برای عکاسی از گلها در داخل پارک که در بیشتر مواقع عکاسها ترجیح میدهند از عمق میدان کم (دیافراگم باز) استفاده کنند، عدد دیافراگم را در کمترین حالت ممکن که لنز ما برخوردار است قرار می دهیم به عنوان مثال عدد دیافراگم 4 را در نظر بگیرید، حال بعد از این نوبت به دو عامل متغیر دیگر یعنی شاتر و ایزو میرسد، همونطور که گفته شد ترجیح تمام عکاسان انتخاب ایزو پایین است، پس تا حد امکان سعی میکنیم ایزو 100 رو امتحان کنیم، بعد از تنظیم ایزو در عدد 100 تنها عامل باقی مونده شاتر هستش، سرعت شاتر را کم می کنیم تا جایی که علامت نورسنج دوربین به وسط  منتقل بشه که نشان گر تنظیمات صحیح هستش، تنها نکته ای که باید در نظر داشت این هستش که اگر سرعت شاتر به زیر عدد 80 رسیده جلوگیری از لرزش دست بسیار سخت و دشوار خواهد بود، پس برای رسیدن به بهترین نتیجه دو راه داریم یا اینکه از سه پایه برای عکاسی استفاده کنیم و یا در غیر اینصورت اگر چاره ای نداریم می تونیم کمی سرعت شاتر رو بالا ببریم و کمبود نور رو با ایزو بالاتر جبران کنیم.

جمع بندی و توصیه های نهایی:

در عکاسی از تمامی سوژه ها و مکان ها، چالش های نوردهی همیشه چالش عکاسان بوده و هست و عکس های خوب و زیبا نیازمند مهارت عکاس در تنظیم متغیرهای نوردهی و کار با تنظیمات نورسنجی دوربین در موقعیت های مختلف هستند، ولی اصلا جای نگرانی نیست چون این تسلط و مهارت به تدریج بر اثر مطالعه و عکاسی کردن مداوم به خودی به خود ایجاد خواهد شد، فقط کافیه که عکس های خوب ببینید و عکاسی کنید  و در نهایت و مهم تر از همه در ذهنتان عکاسی کنید. برای کسانی که تازه دوربین تهیه کرده اند و با استاد عکاسی رو یاد نگرفتن بهترین راه این هستش که در ابتدا از گزینه های اتومات P و AUTO و نیمه اتومات S و A استفاده کنن تا چالش ها و پیچیدگی ها براشون تعدیل بشه.

تبریک شما هیچ نکته ای در مورد سه عامل و متغیر نوردهی نیست که بلد نباشید در صورت داشتن سوال و یا ابهام و یا در صورتی که موضوع خاصی رو میخواهید که آموزش داده بشه در قسمت کامنتهای همین مطلب یادداشت نمایید.

بازگشت به صفحه اصلی استودیو عکاسی صنعتی ادد